Herhangi bir jenerik elyaf türünden kısa elyaf floklama uzunlukları yapılabilir. Rayon genellikle akın için kullanılır. İyi seviyede bir aşınma direncinin gerektiği gibi durumlarda naylon tercih edilebilir.
Floklama için lifler, kıtık lif demetinden yapılır (bükümsüz sürekli filament lifleri). Yedek, bir son çıkarma banyosundan ve ardından sürüyü istenen uzunlukta kesen bir kesiciler dizisine beslenir. Lifler kumaşa bağlanmadan önce boyanabilir veya tamamlanmış kumaş boyanabilir.
Kumaşlara Flok Uygulaması
Flok kumaşa uygulanan iki yöntemden biridir. Mekanik floklama işlemi, kaplanacak kumaşın yüzeyine gevşek flok eler. Bir dizi çırpıcı kumaşı çalkalayarak, liflerin çoğunun, her bir lifin bir ucunun yapıştırıcıya “kilitlenmesi” ile birlikte dik bir konuma yerleştirilmesine neden olur.
İkinci yöntem, liflerin elektrostatik bir alandan geçirilerek dik pozisyonda bağlanmasını sağlar. Lifler elektrik yükünü alır ve kendilerini dikey olarak hizalar. Bir uç yapıştırıcıya nüfuz eder ve flok oluşur. Elektrostatik floklama, daha eksiksiz dikey konumlandırma sağlar ve elde edilen kumaşlar daha kaliteli olur. Daha maliyetli bir süreçtir. Kumaş satın alırken, tüketici hangi işlemin kullanıldığını söyleyemez.
Floklu Kumaşların Dayanıklılığı
Floklu kumaşların dayanıklılığı, büyük ölçüde, yıkama veya kuru temizleme sırasında sürüyü sıkıca tutan yapıştırıcılara bağlıdır. Bazı durumlarda flok, kuru temizleme solventleri ile temizlenebilir. Kalıcı bakım etiketleri tüketicilere floklu kumaşların nasıl kullanılacağını anlatmalıdır. Floklu kumaşların dayanıklılığındaki ikinci bir faktör, sürünün yapıldığı elyafla ilgilidir.
Kaynak: Kemiteks